Wyrok Sądu Okręgowego w sprawie treści dokumentu JEDZ

Wyrokiem z 9 listopada 2023 r. (XXIII Zs 89/23) Sąd Okręgowy w Warszawie XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy i Zamówień Publicznych, oddalił skargę wniesioną przez jednego z wykonawców, uznając, że po stronie wykonawcy bezcelowym jest wskazywanie w dokumencie JEDZ szczegółowych danych konkretnych kontraktów i wysokości naliczonych kar, skoro z treści tego dokumentu wynika, że w żadnym z tych kontraktów nie doszło do sytuacji w której naliczenie kar nastąpiło z przyczyn leżących po stronie wykonawcy. W powyższym postępowaniu Zamawiający był reprezentowany przez r. pr. Michała Osińskiego.

Wyrok w sprawie frankowej

Prawomocnym wyrokiem z 22 marca 2022 r. Sąd Okręgowy w Szczecinie ustalił, że umowa kredytu hipotecznego zawarta przez Klientkę S&O z Getin Noble Bank S.A. jest nieważna. Wyrokiem z 19 stycznia 2023 r. Sąd Apelacyjny w Szczecinie (I ACa 729/22) oddalił apelację banku. Sądy zgodziły się z argumentacją S&O, że postanowienia umowy dotyczące przeliczania kursów walutowych na podstawie bankowych tabel kursowych były sprzeczne z dobrymi obyczajami i rażąco naruszały interes powódki jako konsumenta. Bank uzyskał prawo do samodzielnego ustalenia kursu walut, który wypływał na wysokość zarówno kredytu, jak i poszczególnych rat, a kredytobiorczyni nie miała wiedzy, w jaki sposób kurs ten został ustalony, a tym samym jaka kwota kredytu pozostała do spłacenia.

Postępowanie przed ICC

W dniu 28 marca 2023 roku Międzynarodowy Trybunał Arbitrażowy przy Międzynarodowej Izbie Handlowej (ICC) w Paryżu wydał orzeczenie dotyczące odszkodowania za niedostarczenie przez polskiego Klienta S&O towarów do hiszpańskiego odbiorcy. Przedmiotem postępowania była m. in. ocena wystąpienia przesłanek siły wyższej (Force Majeure). Sprawa była rozstrzygana w oparciu o postanowienia Konwencji Narodów Zjednoczonych o umowach międzynarodowej sprzedaży towarów (CISG). W sprawie wydano wyrok częściowo uwzględniający roszczenie.

Wyrok w sprawie kary umownej

Wyrokiem z dnia 30 marca 2022 roku Sąd Apelacyjny w Szczecinie (sygn. akt I ACa 983/21) oddalił apelację wniesioną przez stronę pozwaną od wyroku zasądzającego na rzecz Klienta S&O (spółki z udziałem kapitału niemieckiego działającej w branży rolniczej) karę umowną w wysokości ok. 700.000 PLN z tytułu niewykonania umowy inwestycyjnej związanej z zakupem gruntów rolnych. Roszczenie, które było przedmiotem sporu powstało z powodu niewykonania zobowiązania do przeniesienia własności gruntów rolnych, których zakup sfinansował pośrednio Klient S&O.

Ugoda w sprawie nadzwyczajnej zmiany stosunków

W dniu 28 marca 2022 roku przed Sądem Okręgowym w Warszawie (sygn. akt XXVI GC 1035/20) w imieniu Klienta S&O (znanej sieci sprzedaży bagażu podróżnego) została zawarta ugoda, w której Strony zmieniły warunki najmu lokalu w jednej z warszawskich galerii handlowych. Podstawą dochodzonego w sprawie przez najemcę roszczenia była nadzwyczajna zmiana stosunków gospodarczych związana z pandemią COVID-19 i jej wpływ na działalność galerii handlowych (klauzula rebus sic stantibus). Kilka miesięcy wcześniej w tej samej sprawie Sąd udzielił Klientowi S&O zabezpieczenia ustalając wysokość czynszu na czas trwania procesu.

Wyrok w sprawie prac dodatkowych

Prawomocnym wyrokiem z dnia 28 grudnia 2020 roku Sąd Okręgowy w Szczecinie (I C 115/19) zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Klienta S&O kwotę ponad 500.000 PLN tytułem wynagrodzenia za prace dodatkowe wykonane w trakcie remontu okrętu desantowego. W uzasadnieniu wyroku Sąd podzielił w całości stanowisko prawników S&O i uznał, że przyjmujący zamówienie może uzyskać zgodę zamawiającego na wykonanie prac dodatkowych zarówno przed przystąpieniem do ich wykonywania, jak i w toku ich wykonywania. Zgoda może mieć również postać odbioru prac przez zamawiającego, jeżeli ma on świadomość, że czynność ta obejmuje także prace dodatkowe. Zgoda zamawiającego nie wymaga formy szczególnej i może być wyrażona przez każde zachowanie ujawniające ją w sposób dostateczny.

Zabezpieczenie roszczeń

W okresie maj – wrzesień 2020 roku prawnicy S&O działając na rzecz Spółki będącej najemcą kilkudziesięciu lokali w centrach handlowych w całej Polsce, wspierali swojego Klienta w negocjowaniu z wynajmującymi treści aneksów do umów najmu, uwzględniających wpływ pandemii COVID-19 na zawarte umowy. S&O uzyskała również szereg postanowień o zabezpieczeniu wydanych przeciwko właścicielom galerii handlowych. Sądy, uwzględniając wnioski złożone przez prawników S&O, oparte o klauzulę nadzwyczajnej zmiany stosunków (rebus sic stantibus) określiły wysokość czynszu, jaki Klient Kancelarii będzie opłacał w okresie trwania postępowań sądowych.

Wyrok w sprawie prawa pierwszeństwa

W uzasadnieniu prawomocnego wyroku z dnia 11 października 2019 roku (V ACa 243/19) Sąd Apelacyjny w Warszawie uznał, że dzierżawcy, który na podstawie art. 4 ust. 7 ustawy z dnia 16 września 2011 roku o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa złożył ANR oświadczenie o skorzystaniu z uprawnienia do zakupu dzierżawionej nieruchomości rolnej z zastosowaniem prawa pierwszeństwa nie przysługuje roszczenie o zawarcie umowy sprzedaży. Sąd przychylił się w całości do argumentacji przedstawionej w toku procesu przez S&O.

Wyrok w sprawie delegowania pracowników

Wyrokiem z dnia 15 maja 2019 roku Sąd Apelacyjny w Szczecinie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (sygn. akt III AUa 117/18) uchylił wyrok sądu pierwszej instancji i poprzedzające go decyzje ZUS ustalające podstawę oskładkowania dla pracowników Klienta S&O świadczącego usługi na terenie Holandii, którzy zostali objęci ubezpieczeniem holenderskim. Sąd Apelacyjny, podzielając argumentację S&O, uznał, że ZUS bez wszczęcia procedury koordynacyjnej  z holenderskim organem rentowym, przewidzianej w prawie unijnym, nie mógł objąć pracowników Klienta S&O ubezpieczeniem społecznym, ponieważ prowadziłoby to do podwójnego oskładkowania tych osób.

Orzeczenie w sprawie wzorów wspólnotowych

Prawomocnym postanowieniem z dnia 21 grudnia 2018 roku, VII AGz 1333/18, Sąd Apelacyjny w Warszawie oddalił zażalenie spółki z siedzibą w Luxemburgu na postanowienie Sądu Unijnych Znaków Towarowych i Wzorów Wspólnotowych w Warszawie, który przesądził, że reprezentowana przez S&O spółka nie dopuściła się naśladownictwa cudzych towarów. S&O koordynowała pracę interdyscyplinarnego zespołu składającego się z prawników i rzeczników patentowych oraz reprzentowała swojego Klienta przed sądami. Spór dotyczył skuteczności nabycia praw do wspólnotowego wzoru niezarejestrowanego, daty opublikowania wzoru oraz oceny podobieństwa porównywanych produktów.

Wyrok w sprawie skargi pauliańskiej

Prawomocnym wyrokiem z dnia 12 października 2017r. (I ACa 391/17) Sąd Apelacyjny w Szczecinie oddalił w całości powództwo Skarbu Państwa - Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Szczecinie o uznanie darowizny za bezskuteczną. Zarówno Sąd I jak i II instancji uznały za zasadny podniesiony przez prawników S&O zarzut przedawnienia, wskazując iż w sprawie, w której organ podatkowy domaga się ochrony wierzytelności o charakterze publicznoprawnym poprzez wniesienie skargi pauliańskiej, pozwani mogą podnosić zarzut przedawnienia wierzytelności publicznoprawnej, mimo, iż sami nie są dłużnikami z tytułu tej wierzytelności. Sąd podzielił argumentację S&O, iż wierzytelność chroniona musi istnieć i mieć charakter zaskarżalny, ponieważ ochronie przewidzianej w art. 527 KC nie podlegają wierzytelności przedawnione.

Postanowienie Sądu Najwyższego w sprawie odrzucenia pozwu

Postanowieniem z dnia 3 lutego 2017 roku (sygn. akt II CSK 255/16) Sąd Najwyższy uchylił postanowienia Sądu Okręgowego i Apelacyjnego w Szczecinie odrzucające pozew wniesiony do sądu polskiego przeciwko niemieckiej spółce, a dotyczący deliktu mającego miejsce na terenie RFN. Sąd Najwyższy uznał, że pozwana spółka wdała się w spór przed sądem polskim, ponieważ podważenie w odpowiedzi na pozew właściwości prawa polskiego nie jest tożsame z podniesieniem zarzutu braku jurysdykcji sądów polskich. S&O reprezentowała w postępowaniu przed Sądem Najwyższym stronę powodową.

Bezwypadkowość w orzecznictwie

Prawomocnym wyrokiem z dnia 9 grudnia 2016 roku Sąd Okręgowy w Łodzi (sygn. III Ca 1356/16) uwzględnił apelację S&O uznając, że zamieszczone w ogłoszeniu internetowym zapewnienie o bezwypadkowości pojazdu nie powinno być rozumiane zgodnie z definicją wypadku na gruncie prawa karnego (zdarzenie w wyniku, którego uczestnik doznał obrażeń ciała lub poniósł śmierć), lecz jako zapewnienie, że pojazd nie uległ zderzeniu z innym pojazdem, którego skutkiem była konieczność wykonania napraw blacharsko-lakierniczych. Sąd potwierdził również, że nabywcy pojazdu będący konsumentami nie muszą zlecać przeprowadzenia szczegółowych badań nabywanego pojazdu.

Odpowiedzialność dzierżawcy za podatki

Prawomocnym wyrokiem z 28 listopada 2016 roku (II Ca 518/16) Sąd Okręgowy w Szczecinie uznał, że niepodjęcie przez wydzierżawiającego czynności warunkujących zwolnienie wydzierżawionego gruntu z podatku rolnego powoduje, że wydzierżawiający nie może domagać się od dzierżawcy zwrotu zapłaconego podatku, nawet w sytuacji gdy obowiązek ponoszenia przez dzierżawcę obciążeń publicznoprawnych został zastrzeżony w łączącej strony umowie dzierżawcy. Prawnicy S&O występowali w imieniu pozwanego dzierżawcy.

Skarga pauliańska

Wyrokiem z dnia 22 kwietnia 2016 roku Sąd Okręgowy w Gdańsku (I C 701/13) uznał za bezskuteczną w stosunku do reprezentowanego przez S&O wierzyciela umowę sprzedaży nieruchomości o wartości około 2.500.000 PLN. Nieruchomość została wyprowadzona z majątku dłużnika w wyniku sprzedaży dokonanej na rzecz osoby fizycznej, która następnie wniosła ją aportem do spółki osobowej. Kolejno nieruchomość została wniesiona jako aport do spólki kapitałowej kontrolowanej przez osoby powiązane z dłużnikiem. Uznanie ostatniej z umów sprzedaży za bezskuteczną względem wierzyciela umożliwia mu skierowanie do nieruchomości czynności egzekucyjnych.

Wyrok w sprawie branżowych katalogów internetowych

Prawomocnym wyrokiem z dnia 7 grudnia 2015 roku Sąd Rejonowy w Szczecinie Wydział Gospodarczy (sygn. akt XI GC 671/15) oddalił powództwo spółki prowadzącej branżowy katalog internetowy przeciwko przedsiębiorcy, który zarejestrował w nim swoją firmę, pozostając w błędnym przekonaniu, że katalog jest darmowy. Sąd Rejonowy uznał m. in. że wypełnienie formularza rejestracyjnego w katalogu branżowym stanowiło najwyżej potwierdzenie otrzymania oferty, jednak dla zawarcia samej umowy konieczne było złożenie dodatkowo oświadczenia o przyjęciu oferty, do czego nie doszło, ponieważ po stronie pozwanego istniała wyłącznie wola zawarcia umowy o charakterze nieodpłatnym. Pozwany przedsiębiorca reprezentowany był przez zespół S&O. Powyższy wyrok jest jednym z pierwszych orzeczeń wydanych w sprawie tzw. darmowych katalogów internetowych.

Zadośćuczynienie i odszkodowanie za śmierć męża

Wyrokiem z dnia 8 grudnia 2015 roku Sąd Okręgowy w Szczecinie zasądził na rzecz reprezentowanej przez S&O wdowy kwotę około 600.000 PLN tytułem odszkodowania za śmierć męża, który zginął w wypadku samochodowym. Ustalając wysokość odszkodowania Sąd zgodził się ze stanowiskiem S&O co do sposobu wyliczenia przyszłych dochodów zmarłego, przyjmując, że mąż powódki prawdopodobnie prowadziłyby działalność gospodarczą do osiągnięcia wieku emerytalnego, a jego żona partycypowałaby w połowie zysków z tego tytułu. Dodatkowo, Sąd przyznał powódce zadośćuczynienie za krzywdę spowodowaną śmiercią męża.

Wyrok Sądu Polubownego

Wyrokiem z dnia 21 stycznia 2016 roku Sąd Polubowny ad hoc w Szczecinie zasądził na rzecz reprezentowanej przez S&O spółki działającej w branży rolniczej kwotę ponad 3.000.000 PLN z tytułu rozliczenia prowadzonej wspólnie z lokalnym kontrahentem działalności rolniczej. Sąd przychylił się do stanowiska prezentowanego przez S&O, zgodnie z którym konwersja roszczenia o zwrot środków przekazanych na finansowanie wspólnego przedsięwzięcia rolniczego na umowy pożyczki była skuteczna i nie nosiła cech pozorności. Sprawę prowadziła międzynarodowa grupa kancelarii prawniczych, w której skład, oprócz S&O, weszła kancelaria TIGGES Rechtsanwälte z Düsseldorfu oraz Nowakowski i Wspólnicy z Warszawy.

Zadośćuczynienie za śmierć syna

W dniu 10 grudnia 2015 roku S&O doprowadziła do zawarcia przed Sądem Okręgowym w Szczecinie ugody pomiędzy rodzicami, których syn zginął w wypadku drogowym spowodowanym przez pijanego kierowcę a zakładem ubezpieczeń, w którym ubezpieczony był sprawca wypadku. Na podstawie zawartej ugody ubezpieczyciel wypłaci na rzecz każdego z rodziców kwotę po 110.000 PLN z tytułu zadośćuczynienia za krzywdę spowodowaną śmiercią syna. W imieniu rodziców zmarłego negocjacje prowadzili radca prawny Michał Osiński oraz radca prawny Maja Frątczak.

Odszkodowanie od ubezpieczyciela

Wyrokiem z dnia 28 października 2015 r. Sąd Apelacyjny w Szczecinie (sygn. akt I ACa 767/15) zasądził od francuskiego ubezpieczyciela na rzecz reprezentowanej przez S&O spółki działającej w branży stalowej odszkodowanie z tytułu umowy ubezpieczenia tzw. kredytu kupieckiego (ubezpieczenia ryzyka braku zapłaty za dostarczone kontrahentowi towary). Sądy obu instancji zgodziły się ze stanowiskiem S&O, zgodnie z którym opóźnienie w zawiadomieniu ubezpieczyciela o szkodzie nie może być przesłanką do odmowy wypłaty świadczenia, a postanowienia Ogólnych Warunków Umów (OWU) zawierające taki zapis są nieważne.

Zadośćuczynienie za brak informacji o śmierci

W precedensowej sprawie zakończonej wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 21 października 2015 roku (sygn. akt I ACa 1027/15) zasądzono zadośćuczynienie w wysokości po 100.000 PLN na rzecz wdowy i córki żołnierza, którego zwłoki przechowywano przez ponad 4 lata w prosektorium jednej z wrocławskich placówek medycznych, nie informując o jego śmierci najbliższej rodziny zmarłego. Sądy obu instancji uznały, iż w ten sposób doszło do naruszenia dóbr osobistych wdowy i córki zmarłego, w szczególności w postaci prawa do kultu po osobie zmarłej. Rodzinę zmarłego reprezentował radca prawny Michał Osiński.

Wyrok w sprawie delegowania opiekunek

Precedensowym wyrokiem z dnia 10 lipca 2015 roku (sygn. akt III AUa 229/15) Sąd Apelacyjny w Gdańsku potwierdził, że opiekunki osób starszych delegowane do pracy w Niemczech podlegają polskiemu systemowi ubezpieczeń społecznych na podstawie art. 12 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Sądy obu instancji uznały, że pomiędzy opiekunkami kolejno sprawującymi opiekę nad tymi samymi podopiecznymi nie zachodził stosunek zastępowania, wykluczający podleganie delegowanych pracowników ubezpieczeniu społecznemu w Polsce. Przedsiębiorca delegujący opiekunki reprezentowany był przez radcę prawnego Michała Osińskiego.

Wyrok w sprawie wyłączenia wspólnika

Prawomocnym wyrokiem z dnia 8 lipca 2015 roku (sygn. akt I ACa 38/15) Sąd Apelacyjny w Szczecinie uznał za bezzasadne roszczenie pozostałych wspólników i spółki wchodzącej w skład międzynarodowego holdingu zajmującego się budową farm wiatrowych o wyłączenie jednego ze wspólników tej spółki. Sądy obu instancji uznały, że za ważny powód uzasadniający wyłączenie wspólnika nie może zostać uznana wyłącznie subiektywna utrata zaufania przez pozostałych wspólników spowodowana m. in. powierzeniem prowadzenia sprawy kancelarii prawnej występującej uprzednio przeciwko holdingowi, korzystanie przez wspólnika z prawa kontroli, czy uzasadnione zaskarżanie uchwał spółki. Wartość udziałów została oszacowana przez spółkę na kwotę około 13.000.000 PLN. Pozwanego wspólnika reprezentował zespół prawników w składzie: radca prawny Ewa Kosowska-Czapla, radca prawny Paweł Majewski oraz radca prawny Michał Osiński.

Odszkodowanie od developera

Wyrokiem z dnia 29 maja 2014 roku Sąd Apelacyjny w Szczecinie (sygn. akt I ACa 889/13) zasądził od jednego z czołowych szczecińskich developerów na rzecz właścicieli poszczególnych mieszkań w budynku wielorodzinnym łącznie kwotę około 600.000 PLN z tytułu kosztów usunięcia wad i usterek budynku. Stronę powodową reprezentował radca prawny Michał Osiński.

Zadośćuczynienie za naruszenie dóbr osobistych przez rzecznika prasowego Prokuratury

Prawomocnym wyrokiem z dnia 5 czerwca 2013 roku Sąd Apelacyjny w Poznaniu (sygn. akt I ACa 327/13) zasądził na rzecz jednego z byłych prezesów znanej spółki stoczniowej zadośćuczynienie za krzywdę wyrządzoną nieprawdziwymi wypowiedziami rzecznika prasowego Prokuratury Apelacyjnej w Poznaniu, sugerującymi, że dopuścił się on poważnych przestępstw gospodarczych. Powód reprezentowany był przez radcę prawnego Michała Osińskiego i adwokata Bartłomieja Sochańskiego.

Wyrok Sądu Apelacyjnego w sprawie bezpodstawnego wzbogacenia

Prawomocnym wyrokiem z dnia 25 lipca 2012 roku Sąd Apelacyjny w Szczecinie nakazał pozwanej spółce zwrócić kwotę ok. 3.800.000 zł wyegzekwowaną wcześniej od powódki na podstawie nakazu zapłaty błędnie opatrzonego przez Sąd klauzulą wykonalności. Powodową spółkę reprezentował radca prawny Michał Osiński.

Wyrok w sprawie błędu lekarskiego

W sprawie prowadzonej przez radcę prawnego Michała Osińskiego o zadośćuczynienie za błąd lekarski popełniony w trakcie zabiegu operacyjnego, prawomocnym wyrokiem z dnia 31 marca 2011 roku Sąd Okręgowy w Szczecinie zasądził na rzecz pacjentki kwotę 300.000 zł wraz z odsetkami oraz miesięczną rentę.

Uchwała Sądu Najwyższego w sprawie podziału nielegalnych dochodów

W sprawie prowadzonej przez radcę prawnego Michała Osińskiego, Sąd Najwyższy podjął uchwałę z dnia 29 czerwca 2010 roku (sygn. akt III CZP 42/10) potwierdzającą objęcie dochodów pochodzących z nielegalnych źródeł małżeńską wspólnością majątkową podlegającą podziałowi, przychylając się tym samym do prezentowanego w sprawie poglądu Kancelarii.

Naruszenie dóbr osobistych

W 2009 roku adwokat Bartłomiej Sochański stał na czele grupy prawników prowadzącej sprawę naruszenia dóbr osobistych jednego z polskich europarlamentarzystów, która uzyskała korzystny wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu wydany w trybie wyborczym przeciwko ogólnopolskiej rozgłośni radiowej oraz zawarła ugody z wydawcami popularnych tytułów prasowych.

Zakończony proces o rozliczenie modernizacji osiedla

Prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 23 kwietnia 2009 roku oddalono w całości powództwo wykonawcy wytoczone inwestorowi o zapłatę kwoty ok. 4.000.000 zł z tytułu rozliczenia inwestycji polegającej na modernizacji sieci ciepłowniczej osiedla w Mirosławcu. Pozwany inwestor reprezentowany był przez adwokata Bartłomieja Sochańskiego i radcę prawnego Michała Osińskiego.

Zadośćuczynienie za krzywdę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny

Na podstawie ugody zawartej w miesiącu wrześniu 2008 roku ubezpieczyciel wypłacił kwotę 90.000 PLN tytułem zadośćuczynienia za krzywdę wyrządzoną poszkodowanemu Klientowi S&O przez produkt niebezpieczny (wadliwą drabinę). Poszkodowanego reprezentował radca prawny Michał Osiński.